Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

ΤΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΑ ΚΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΔΟΥΡΕΙΟΥΣ ΙΠΠΟΥΣ ΚΑΙ 'ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ' ΤΟΥ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ








ΛΟΓΟΣ - ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ - ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ 'ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ'
ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΣ
ΤΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ!

 

Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για την Άμεση Δημοκρατία και τον Ουμανισμό υποστηρίζει εδώ και πολλά χρόνια και σε όλους τους τόνους, ότι το "υποκείμενο της επανάστασης" για την Άμεση Δημοκρατία, την Αταξική Κοινωνία και τον Ουμανισμό είναι η ίδια η κοινωνία στη μορφή των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων που εκτείνονται σε όλα τα μήκη και πλάτη των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού τα οποία λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά και αλληλέγγυα έξω, πέρα και ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα με στρατηγικό στόχο την οικονομική και κοινωνική ισότητα. Γίνεται φανερό πως τα Νέα Κοινωνικά Κινήματα εργάζονται όχι για την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας και την 'αριστερή' διαχείριση του συστήματος του κεφαλαίου, αλλά για την κατάργηση κάθε μορφής εξουσίας και την οικοδόμηση της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης με τη μορφή της Άμεσης Δημοκρατίας και της Αταξικής Κοινωνίας, γι' αυτό και δεν χρειάζονται την καθοδήγηση, ούτε πολύ περισσότερο τη χειραγώγηση των πολιτικών κομμάτων που αποτελούν στοιχεία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας του κεφαλαίου και πολιτεύονται καθ’ υπαγόρευση ως νεοφιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά, τριτοτεταρτοδιεθνιστικά συγκροτήματα για την παραπλάνηση της κοινωνίας πως τάχα το πρόβλημά της δεν είναι ο καπιταλισμός, ιδιωτικός ή κρατικός, αλλά οι εκάστοτε διαχειριστές του.

Η πύκνωση της εμφάνισης και η ανάπτυξη της δράσης των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων παίρνει σταδιακά τη μορφή ενός αξιόπιστου σχεδίου για την έξοδο της κοινωνίας, όχι απλά από τα μνημόνια και την κρίση του καπιταλισμού, αλλά για την οριστική έξοδο της εργαζόμενης κοινωνίας-ανθρωπότητας από το καπιταλιστικό σύστημα, γεγονός που θορύβησε το κεφάλαιο, το οποίο, πέρα από τα μέτρα τρομοκράτησης, εκφοβισμού και υπονόμευσης αυτών των αδέσμευτων κινημάτων, προσπαθεί προσφέροντας πολιτική-κομματική προστασία που φτάνει μέχρι του σημείου της δημιουργίας μέσω των ΜΜΕ εθελοντών "ηγετικών μορφών", πολιτικών σχημάτων και συντονιστικών επιτελείων, για να καταλήξει ακόμα και στην εξαγορά συνειδήσεων μέσω της "οικονομικής ενίσχυσής" τους.

Κάποιοι 'πρωταγωνιστές' νέων κοινωνικών κινημάτων που τα χρησιμοποιούν για τοπικούς κρυπτοεξουσιαστικούς προσωπικούς ή για κομματικούς σκοπούς καταφέρνουν να εμπλέκουν τοπικά κοινωνικά κινήματα στον κομματικό σχεδιασμό τους προσφέροντάς τους "επαναστατική τεχνογνωσία" και κομματική ή ακόμα και ιδιωτική οικονομική υποστήριξη κύρια για δαπάνες κινητοποιήσεων κομματικής σκοπιμότητας. Αυτή η κομματική τακτική καπελώματος των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην εσωτερική λειτουργία τους και έχει οδηγήσει στην περιθωριοποίηση πολλών μελών τους, πράγμα που αποδείχνει πως το κομματικό καπέλωμα των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή της αυτονομίας και της ίδιας της ύπαρξής τους. Το κακό της εμπλοκής των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων στον κομματικό και εσωκομματικό ανταγωνισμό των εξουσιαστικών κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου πήρε τέτοιες διαστάσεις που ανάγκασαν κάποια από αυτά να προβούν σε ανοικτές καταγγελίες αυτής της πρακτικής, υπογραμμίζοντας πως η δύναμη των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων βρίσκεται στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική αυτονομία τους, γιατί χωρίς αυτήν δεν μπορούν να γυρίσουν τις πλάτες στον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό και να δώσουν με αποτελεσματικότητα τον αγώνα για την ανατροπή του και την ανοικοδόμηση της Άμεσης Δημοκρατίας και της Αταξικής Κοινωνίας.

Συμμεριζόμαστε απόλυτα τις ανησυχίες και τις θέσεις της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής (Ι), της Λαϊκής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου και Θησείου (ΙΙ) και του Κοινωνικού Χώρου για την Ελευθερία, "Μικρόπολις' (ΙΙΙ) και θεωρούμε χρέος μας να ενώσουμε μαζί τους τη φωνή μας μεταφέροντας σ' αυτό το Μπλογκ τις θέσεις τους, παραθέτοντας ταυτόχρονα και το αντικείμενο της κριτικής, δηλαδή το σχετικό κείμενο της 'αλληλεγγύης για όλους' (IV).

Να διατηρήσουμε την πολιτική και οργανωτική αυτονομία των Νέων Κοινωνικών Κινημάτων γιατί αυτά δεν υπερβαίνουν μόνο τα πολιτικά κόμματα, αλλά το καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολό του και σε κάθε πιθανή εκδοχή του. Τα Νέα Κοινωνικά Κινήματα δεν αγωνίζονται για ένα «καλύτερο καπιταλισμό» και για μια «αριστερή διαχείριση του κεφαλαίου», αλλά για την οριστική και ριζική υπέρβαση του καπιταλισμού και την αντικατάστασή του από την Άμεση Δημοκρατία και την Αταξική Κοινωνία.

*

Ι. Περί «αλληλεγγύης»,
πολιτικής καπηλείας και άλλων δαιμονίων*


της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής

Ο δρόμος μας οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο,
που δεν έχει τις απαξίες της αγοράς και τους νόμους του κέρδους.
Δεν πατά πάνω στην εκμετάλλευση και τον φόβο.
Δεν έχει σωτήρες και διαχειριστές της ζωής μας.
Ο κόσμος αυτός κραυγάζει ελευθερία.

Αυτό το απόσπασμα αποτελεί μέρος του κειμένου αυτοπαρουσίασής μας, αναρτημένο δημόσια ηλεκτρονικά, και δημοσιοποιημένο χιλιάδες φορές σε όσους/ες θέλουν να μάθουν για μας. Απορούμε, λοιπόν, με το θράσος και εξοργιζόμαστε με την πολιτική απατεωνιά της κομματικά καθοδηγούμενης από το ΣΥΡΙΖΑ πρωτοβουλίας «αλληλεγγύη για όλους» (solidarity 4all) που χρησιμοποιεί και καπηλεύεται τη συλλογικότητά μας, προκειμένου να μεγεθύνει τον διαδικτυακό της χάρτη με βάση τις δικές της κοντόφθαλμες και εξαργυρώσιμες εκλογικά επιδιώξεις.

Περί πολιτικής απατεωνιάς

Η πρωτοβουλία «αλληλεγγύη για όλους» παρουσιάζεται ως ο διαχειριστής επικοινωνίας δικτύων και δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και αυθαίρετα, από τα πάνω, επιχειρεί να διαμεσολαβήσει τις σχέσεις μεταξύ συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων, χρησιμοποιώντας τις αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης συλλογικοτήτων, μεταξύ των οποίων και τη δική μας, προβάλλοντας πολιτικές θέσεις οι οποίες μας είναι όχι μόνο παντελώς ξένες, αλλά αποβαίνουν εχθρικές και επιχειρούν να αποδομήσουν τον αξιακό τρόπο ζωής και δράσης μας.

Η αλληλεγγύη, η αντίσταση, η αυτοοργάνωση που καπηλεύεται η παραπάνω «πρωτοβουλία» δεν αποτελούν συνθήματα με ημερομηνία λήξης σε μια κάλπη, όπως έντεχνα διακηρύσσει: «για μια ριζοσπαστική και αποτελεσματική κοινωνική αντιπολίτευση, για ένα πολιτικό ρεύμα ανατροπής» προκειμένου αυτό το… ρεύμα ανατροπής να αυξήσει τη δεξαμενή ψήφων του και τελικά να ανατρέψει (τι;) τα εκλογικά ποσοστά και να καταστήσει το κόμμα από το οποίο καθοδηγείται τον επόμενο διαχειριστή αυτού του ίδιου συστήματος.

Η αυτοοργάνωση, η αντίσταση, η αλληλεγγύη, είναι οι αδιαπραγμάτευτες αξίες με τις οποίες χτίζουμε μέρα με τη μέρα δομές που αποτελούν την απαρχή ενός άλλου κόσμου, και μέσα στο σκηνικό της καπιταλιστικής κρίσης δεν απαντάνε μόνο στις ανάγκες μας στο σήμερα με στόχο να διαχειριστούν τη φτώχεια όπως επίσης διακηρύσσει: «…όσοι πληττόμαστε από την κρίση μπορούμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας», αλλά υφαίνουν το νήμα μιας ευρύτερης απελευθερωτικής προοπτικής με στόχο το γκρέμισμα αυτού του κόσμου που ζούμε σήμερα, του κόσμου της εκμετάλλευσης. Ως προς αυτό δεν τρέφουμε εκλογικές αυταπάτες για κακούς και καλούς διαχειριστές του συστήματος.

Η αδιαμεσολάβητη δράση, η εναντίωση στην ανάθεση σε «ειδικούς της γνώσης και της πολιτικής», οι συνελεύσεις, η σύνδεσή μας με αυτοοργανωμένες συλλογικές αντιστάσεις καθώς και η δημιουργία απελευθερωτικών δομών ζωής στο εδώ και το τώρα που εμπνέονται από το όνειρο ενός άλλου κόσμου διαφορετικού είναι το μονοπάτι ζωής και αγώνα, που διαβαίνουμε -όχι με ευκολία- για την ανατροπή του άδικου και σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, για να αλλάξει η ζωή όλων μας. Και εδώ συναντιόμαστε με όλους, εκείνες κι εκείνους που έχουν τα ίδια όνειρα χωρίς να χρειαζόμαστε ούτε και να ζητάμε διαχειριστές επικοινωνίας. Καλά θα κάνουν να πιστέψουν, είτε τους αρέσει είτε όχι, ότι σε αυτό τον ίδιο δρόμο συναντιόμαστε με ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτού του πλανήτη χωρίς την ανάγκη της διαμεσολάβησής τους με διεθνείς καμπάνιες και άλλα τέτοιου τύπου εργαλεία που επικαλούνται για να δώσουν ρόλο στην υπόστασή τους.

Περί οργής

Διακηρύσσουν ότι στόχος της πρωτοβουλίας τους είναι: «να ενισχύσει όλα τα υπάρχοντα εγχειρήματα με κάθε δυνατό τρόπο (με υλικά και ανθρώπους, οικονομική στήριξη, αλληλοκάλυψη αναγκών κτλ), καθώς και να προωθήσει τη δημιουργία νέων σε περιοχές ή θεματικές που δεν καλύπτονται.», αλλά και «να προωθήσει διεθνείς καμπάνιες αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό πεδίο, με κινητοποιήσεις, διεθνείς μέρες-δράσεις, αποστολή ενισχύσεων οικονομικών ή σε είδος…» Ήδη από τον Σεπτέμβριο 2012 και μετά από ποικιλοτρόπως δημοσιοποιημένες ανακοινώσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ μαθαίναμε ότι τα δίκτυα αλληλεγγύης που δημιουργεί θα ενισχύσουν και υπάρχουσες δομές αλληλεγγύης που μπορούν να ενισχυθούν και οικονομικά από το «ταμείο αλληλεγγύης» που προέρχεται από μέρος των μισθών των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. και δηλώσεις Παπαδημούλη, 2/5/2013, στο διαδίκτυο).

Οργισμένες και οργισμένοι με το θράσος τους απευθύνουμε το ερώτημα: Πώς τόλμησαν να μας συμπεριλάβουν σε μια λίστα εγχειρημάτων τα οποία θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένας κομματικός μηχανισμός; Πώς τολμούν να απαξιώνουν και να ευτελίζουν τις δράσεις μας θεωρώντας μας δυνάμει εξωνημένους; Τους απαντούμε να κρατήσουν για τους εαυτούς τους την αργυραμοιβή μέσα στο επίκαιρο κλίμα των επιδοτήσεων διαμέσου ΕΣΠΑ, και των κονδυλίων των ΜΚΟ με τα σκλαβοπάζαρα.

Στον κοινωνικό πόλεμο εμείς πολεμάμε τη φτώχεια νιώθοντας εξεγερμένες και εξεγερμένοι. Δημιουργούμε κοινότητες αγώνα με αδιαμεσολάβητη κοινωνική δράση και αυτοοργανωμένες δομές που σπάνε τον κύκλο της εμπορευματοποίησης σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Δομές που στηρίζονται στη δύναμη που μας προσφέρει η συλλογικοποίηση των δράσεων μας, που δεν επιζητούν, αλλά αντιμάχονται την αντίληψη της οικονομικής ή της ενίσχυσης σε είδος από κρατικούς, δημοτικούς φορείς ή ΜΚΟ και τη λογική της ανάθεσης που κρατάει σκλάβους τους εκμεταλλευομένους.

Και η μάχη για την υπεράσπιση των αξιών του αγώνα μας δεν δίνεται μόνο απέναντι στο κράτος αλλά και απέναντι σε κάθε λογής επίδοξους σωτήρες.

Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής



* Αναδημοσίευση από: http://efimeridadrasi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_10.html


 @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


II. Εμείς θα μιλάμε για εμάς

δηλώνει 

η  Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου και Θησείου



 

http://laikisineleusipetralona.espivblogs.net/2013/04/01/%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%82/ 

 


Ενώ συμπληρώνουμε τέσσερα χρόνια από τότε που εισήλθαμε στην τελευταία φάση της καπιταλιστικής κρίσης, παρατηρούμε μία έντονη και επίμονη κίνηση από την μεριά των αφεντικών για ενσωμάτωση και αφομοίωση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων των από-τα-κάτω.

Εντοπίζουμε αυτή την κίνηση σε κομματικούς μηχανισμούς, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (και την θολούρα που συνοδεύει το περιεχόμενο και τους στόχους τους) και σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικά κονδύλια (όπως π.χ. τα ΕΣΠΑ που χρηματοδοτούν τη δημιουργία συνεργατικών επιχειρήσεων ή την εργασία σε κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία κ.τ.λ.).

Αυτό το κείμενό μας, λοιπόν, παρόλο που συγκεκριμενοποιείται σε έναν κομματικό μηχανισμό αποτελεί προϊόν ενός γενικότερου προβληματισμού και μία συζήτησης που είναι σε εξέλιξη στη συνέλευση του ΚΧΥ και συχνά αποτυπώνεται στα κείμενα τα οποία δημοσιοποιούμε. Στο σύντομο μέλλον θα καταθέσουμε μία πιο αναλυτική και ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος.

Εμείς θα μιλάμε για εμάς

Την προηγούμενη εβδομάδα διαβάσαμε ρεπορτάζ και συνεντεύξεις οι οποίες παρουσίαζαν τη συλλογικότητα «Αλληλεγγύη για όλους». Στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν άτομα της συλλογικότητας (και ένα μέρος της δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο left.gr) μαθαίνουμε ότι «η ‘‘αλληλεγγύη για όλους’’ δημιουργήθηκε από κόσμο με συμμετοχή σε διάφορα κινήματα και δομές αλληλεγγύης και στα πλαίσια της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη και ενίσχυση του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης».

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 2012, διαβάζαμε σε φύλλο της εφημερίδας «Αυγή» τον Τάσο Κορωνάκη (μέλος της συντονιστικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ) να λέει: Οι δομές της αλληλεγγύης έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των πολιτικών του Μνημονίου. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα που στερούνται τα στοιχειώδη αγαθά που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, όπως τροφή, στέγη και φάρμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν επιδιώκει να φτιάξει τις “δικές του” δομές αλληλεγγύης, αλλά να διευκολύνει την επικοινωνία και τον συντονισμό και να στηρίξει με κάθε τρόπο τις ήδη υπάρχουσες.

Και λίγο παρακάτω μαθαίνουμε ότι: η πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη για Όλους” αποσκοπεί στο να ενισχύσει αλλά και να παράσχει οργανωτικούς και οικονομικούς πόρους σε 3.000 περίπου δομές αλληλεγγύης οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα.

Και αναρωτιόμαστε, λοιπόν, εμείς: τι δουλειά έχει ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα υγείας όπως είναι ο κοινωνικός χώρος για την υγεία της ΛΣ Πετραλώνων, Θησείου και Κουκακίου να συμπεριλαμβάνεται μέσα σε ένα παρακλάδι μίας κομματικής δομής; Για εμάς η λέξη αυτοοργάνωση συνοδεύεται και από την επιδίωξη ανάληψης της ζωής και των αποφάσεών μας στα χέρια μας. Χωρίς αντιπροσώπους, χωρίς διαμεσολαβητές, έξω και ενάντια σε ιεραρχικές δομές. Ο πατρόνας αυτής της πρωτοβουλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, έχει μήπως κάποια σχέση με τις παραπάνω αξίες; Μήπως…

Και αναρωτιόμαστε, επίσης, ποιός έχει εξουσιοδοτήσει έναν κομματικό φορέα να αναλάβει «την διευκόλυνση της επικοινωνίας ανάμεσα στις δομές». Πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου κάποιοι εκατοντάδες άνθρωποι σπάζαμε τα κεφάλια μας να στήσουμε μία συντονιστική δομή των λαϊκών συνελεύσεων και των συνελεύσεων γειτονιάς. Ήταν μία πρωτοβουλία η οποία στηριζόταν στην άμεση επαφή στα αμφιθέατρα και στην αναζήτηση κοινών εδαφών. Σήμερα, αυτή η «συντονιστική πρωτοβουλία» του «Αλληλεγγύη για όλους» σε ποια ακριβώς επαφή και σχέση βασίζεται; Μήπως σε αυτή των κομματικών σχέσεων;

Σε εκείνο το άρθρο της «Αυγής» (που παραθέσαμε και παραπάνω) ο Κορωνάκης μιλάει και για ενίσχυση με οικονομικούς πόρους σε δομές αλληλεγγύης διάσπαρτες στην Ελλάδα. Να υποθέσουμε ότι το γεγονός ότι συμπεριλαμβανόμαστε στις «αλληλέγγυες δομές» του ιστότοπου αποτελεί μία ανοιχτή πρόσκληση για μία τέτοια οικονομική ενίσχυση; Και επειδή δημιουργείται μία θολούρα για το εάν «τα παίρνουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ», έχουμε να δηλώσουμε απλά και κατανοητά κάποια πραγματάκια.

Το εγχείρημά μας παραμένει αυτόνομο, αυτοοργανωμένο, μία απόπειρα αυτοθέσμισης πάνω στα ζητήματα της υγείας. Δεν έχει καμία σχέση με κομματικούς και δημοτικούς μηχανισμούς (ούτε τις παραφυάδες τους). Δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία, με μη κυβερνητικές οργανώσεις, με επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια. Και ως τέτοιο θα συνεχίσει.

Είχαμε διαβάσει και εμείς πριν κάμποσο καιρό τις εσωτερικές οδηγίες προς τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ να «διεισδύουν» στις δομές αλληλεγγύης και στις συνελεύσεις γειτονιών. Είχαμε ακούσει και εμείς για το κονδύλι υποστήριξης δομών αλληλεγγύης που είχε κοπεί από τα κεντρικά της Κουμουνδούρου. Είχαμε υποψιαστεί ότι πολλά εγχειρήματα θα μετατραπούν σε μία δεξαμενή ψήφου για την αδημονούσα αριστερή κυβέρνηση. Και περιμέναμε (και περιμένουμε) να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια αφομοίωσης και ενσωμάτωσης. Βλέπετε, ο αστερισμός της εξουσίας είναι εκτυφλωτικός.

Δεν σκοπεύουμε, όμως, να σιωπήσουμε. Το αυτονόητο που αναμένουμε είναι να απαλειφτεί η δομή του κοινωνικού χώρου για την υγεία από τον ιστότοπο της «Αλληλεγγύης για όλους». Έχουμε τους τρόπους, έχουμε χτίσει τις σχέσεις, έχουμε βρει και τα κουράγια να μιλήσουμε εμείς για εμάς, για το εγχείρημά μας και τα περιεχόμενά του.


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

III. "Αλληλεγγύη για όλους" ή ..."καπέλωμα σε όλους";


(Kείμενο του Μικρόπολις για μια σύγχυση που δεν την προκάλεσε)

Το δίκτυο «αλληλεγγύη για όλους», κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ με επαγγελματικά στελέχη, χρηματοδοτείται από το 20% της βουλευτικής αποζημίωσης των βουλευτών του.
Τίποτα το επιλήψιμο για ένα κόμμα της Αριστεράς που εν μέσω κρίσης αξιοποιεί ένα μέρος της κρατικής του επιχορήγησης για την κοινωνική του διείσδυση, πέραν του ίδιου του γεγονότος, αυτού δηλαδή της υπεξαίρεσης του δημοσίου χρήματος προς όφελος των κομμάτων με τη βούλα του νόμου και τη συναίνεση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ψηφοφόρων.
Τα πράγματα όμως περιπλέκονται γιατί κανένας “νόμος” και καμιά συναίνεση δεν συνέτρεχε για να συμπεριληφθούν στην ιστοσελίδα του «αλληλεγγύη για όλους» οι ιστοσελίδες αυτοοργανομένων χώρων και κινήσεων, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, με καμία κομματική λογική και χορηγία. 

Αν μάλιστα πάρουμε υπ’ όψιν τη βιασύνη των δημιουργών της εν λόγω ιστοσελίδας να συμπεριλάβουν και χώρους που έπαψαν να υπάρχουν (όπως π.χ. το Buena Ventura που σταμάτησε το 2010), αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της βιασύνης και της προχειρότητας (μόνο;).

Στο μέτρο που μας αφορά, η παρουσίαση του Μικρόπολις μέσα απ’ αυτή την ιστοσελίδα, έγινε χωρίς καν να ρωτηθούμε, όπως και πολλοί άλλοι ακόμα. Επειδή το διαδίκτυο είναι χαώδες και παγκόσμιο, η σύγχυση που θα επέρχονταν από μια τέτοια καταχώρηση ήταν αναμενόμενη. Το διαπιστώσαμε και εμείς μέσα από τις δικές μας διεθνείς επαφές.

Γνωρίζουμε την πρεμούρα πολλών κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσουν τις κινήσεις των από τα κάτω και να στοιχίσουν τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα στον ενδεχόμενο κυβερνητικό τους σχεδιασμό.

Επειδή τα εγχειρήματα των από τα κάτω κάνουν τον άλλο κόσμο, όχι εφικτό ούτε πάνω από τα κέρδη, αλλά υπαρκτό και πέρα από τα κέρδη. Επειδή δημιουργούν πληθώρα αμεσοδημοκρατικών δομών κοινωνικής ισότητας και αλληλεγγύης χωρίς ανάθεση. Επειδή παύουν να είναι αυτοαναφορικές και ευκαιριακές συλλογικότητες. Επειδή, με άλλα λόγια, τα πράγματα σοβάρεψαν, η πρεμούρα γίνεται όλο και πιο ενοχλητική, εκθέτοντας τα ίδια τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που δρουν στη βάση. Άλλα με το να βγάζουν τον λενινισμό τους και άλλα πιο τίμια, να βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Γνωρίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε η ομπρέλα εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων, προδομένων απ’ το πελατειακό κράτος που ονόμασε “κοινωνικό συμβόλαιο” αυτή την άθλια σχέση. Άλλο πράγμα όμως η ανάθεση κι άλλο η αυτοοργάνωση. Κοινωνικό συμβόλαιο με ή χωρίς εισαγωγικά δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ τους, ούτε ομπρέλα που να τα συστεγάσει χωρίς να αναιρεθεί, όχι η ανάθεση, αλλά η αυτοοργάνωση. Στο κάτω κάτω, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται στο ελάχιστο για την αυτοοργάνωση, έχει ένα ολόκληρο πεδίο μέσα στα κομματικά του όργανα για να την πραγματώσει. Αλλά αυτό δεν μας αφορά και μάλλον και τον ίδιο. Μας αφορά όμως η αυθαίρετη αναφορά του κομματικού του δικτύου «αλληλεγγύη για όλους».

Το Μικρόπολις, όπως και πολλοί άλλοι αυτοοργανωμένοι χώροι, έχει τα δικά του μέσα και τους δικούς του τρόπους δικτύωσης, όπως το έχει κάνει τόσα χρόνια.

Για τα δικά μας πλεονεκτήματα ή ελλείμματα δεν είχαμε και δεν έχουμε στηριχθεί σε κανένα κόμμα για αρωγή ή συνηγορία που αφορούν στα προτάγματά μας. Καλούμε λοιπόν τους υπευθύνους της ιστοσελίδας «αλληλεγγύη για όλους» να αποκαταστήσουν την αλήθεια και να διαλύσουν τη σύγχυση (που με υπαιτιότητά τους προκλήθηκε), δημοσιεύοντας το κείμενό μας στην παραπάνω ιστοσελίδα και απαλείφοντας την παραπομπή του σε εμάς.


Υ.Γ. Καλούμε όλους όσους θίγονται από τέτοιου είδους καταχωρήσεις, να πράξουν τα δέοντα ούτως ώστε να λάβουν όλοι οι καλοθελητές το μήνυμα, πως το κίνημα της αυτοοργάνωσης δεν ψάχνει “πατέρα”, ούτε ”ειδικούς” που θα το συντονίσουν.

 

 

IV. Η Πρωτοβουλία: Αλληλεγγύη για Όλους



Σε καιρούς κρίσης, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, σε καιρούς επίθεσης σε δικαιώματα και κατακτήσεις, στο βιός και στη ζωή μας την ίδια, η αλληλεγγύη είναι προϋπόθεση επιβίωσης όσων πληττόμαστε από τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, η αντίσταση είναι μονόδρομος απέναντι στην αντικοινωνική πολιτική της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού, η αυτοοργάνωση είναι το εφαλτήριο για την ενεργοποίηση, τη συμμετοχή και τη χειραφέτηση των «από κάτω», για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

Από την Κρήτη ως τον Έβρο, χιλιάδες άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, ντόπιοι και μετανάστες, διαφορετικών πολιτικών εντάξεων και ιδεολογικών πεποιθήσεων, όλοι και όλες εμείς, πεισμένοι ότι οι μνημονιακές πολιτικές πρέπει και μπορούν να ανατραπούν, αποφασισμένοι να μην αφήσουμε κανένα μόνο του στην κρίση, έχουμε δημιουργήσει έναν ολόκληρο γαλαξία δικτύων και δομών έμπρακτης αλληλεγγύης: Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία, Κοινωνικά Παντοπωλεία, Δωρεάν Διανομή Τροφίμων, Δίκτυα Παραγωγών – Καταναλωτών “Χωρίς Μεσάζοντες”, Υποστηρικτικά Μαθήματα και Σχολεία Αλληλεγγύης, Ανταλλακτικά – Χαριστικά Παζάρια, Τράπεζες Χρόνου και Κοινωνικά Νομίσματα, Στέκια και Χώρους Εναλλακτικής Ψυχαγωγίας, Δομές Νομικής Υποστήριξης και Αλληλέγγυας Κοινωνικής Οικονομίας.

Η «αλληλεγγύη για όλους» είναι μία ανοιχτή συλλογικότητα σε καθέναν και καθεμία που εμπνέεται από το τρίπτυχο αλληλεγγύη – αντίσταση – αυτοοργάνωση, δεν επιδιώκει ούτε να εκφράσει ούτε να εκπροσωπήσει τον πολύμορφο κόσμο, τις δομές και δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης, αλλά να αποτελέσει έναν πανελλαδικό κόμβο διευκόλυνσης της συνάντησης τους.

Η «αλληλεγγύη για όλους» είναι μια συλλογικότητα που επιδιώκει:

  1.  Να διευκολύνει την επικοινωνία όλων των δικτύων και των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς και την ανταλλαγή εμπειριών και «τεχνογνωσίας» μεταξύ τους. 
  2. Να κάνει ορατό και γνωστό το εύρος του κινήματος έμπρακτης και συμμετοχικής αλληλεγγύης, μέσω της καταγραφής όλων των δομών κατά γεωγραφική περιοχή και πεδίο δραστηριότητας.
  3. Να καταστήσει εύκολα προσβάσιμες στον καθένα και την καθεμία που έχει ανάγκη ή θέλει να βοηθήσει τις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλη την χώρα.
  4. Να ενισχύσει όλα τα υπάρχοντα εγχειρήματα με κάθε δυνατό τρόπο (με υλικά και ανθρώπους, οικονομική στήριξη, αλληλοκάλυψη αναγκών κτλ), καθώς και να προωθήσει τη δημιουργία νέων σε περιοχές ή θεματικές που δεν καλύπτονται.
  5. Να διαδώσει την αντίληψη ότι όσοι πληττόμαστε από την κρίση μπορούμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Οτι δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να υποκαταστήσουμε το υπό διάλυση «κράτος πρόνοιας». Αντίθετα, διεκδικώντας κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες, οικοδομούμε την ενότητα εργαζομένων – ανέργων, ντόπιων – μεταναστών, υγειονομικών – ασθενών, εκπαιδευτικών – μαθητών, και μέσα από την αλληλεγγύη αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα.
  6. Να προωθήσει διεθνείς καμπάνιες αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό πεδίο, με κινητοποιήσεις, διεθνείς μέρες-δράσεις, αποστολή ενισχύσεων οικονομικών ή σε είδος (φάρμακα, τρόφιμα), οριζόντια διασύνδεση οργανώσεων ή φορέων του εξωτερικού με δομές και δίκτυα αλληλεγγύης στην Ελλάδα.

Η «αλληλεγγύη για όλους» φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα ακόμα λιθαράκι στον αγώνα για μια ζωή χωρίς μνημόνια και Τρόϊκες, χωρίς σιδερόφρακτες δημοκρατίες, χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, φασισμό και ρατσισμό. Για μια ριζοσπαστική και αποτελεσματική κοινωνική αντιπολίτευση, για ένα πολιτικό ρεύμα ανατροπής.


Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Όλοι μαζί για τον έναν και ο ένας για όλους.


Το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο
του Ουμανισμού του 21ου αιώνα

Κανόνας Α. Δημιουργώ και συνεργάζομαι για το γενικό καλό όταν μέσα σ’ αυτό βρίσκεται και το δικό μου καλό, υπακούω στη συνείδησή μου και δεν βλάπτω κανένα συνάνθρωπό μου με τα έργα μου ή με την αδράνειά μου.
Κανόνας Β. Υπακούω σε Αρχές και σε νόμους εκτός εάν αυτό συγκρούεται με τον Κανόνα Α., οπότε ασκώ το δικαίωμά μου για ανυπακοή.
Κανόνας Γ. Υπερασπίζω τον εαυτό μου και όποιον συγκρούεται με ότι και όποιον παραβιάζει τους Κανόνες Α και Β. και συνεργάζομαι εναντίον των παραβατών όποιοι και αν είναι αυτοί.
Κανόνας Δ. Δημιουργώ και συνεργάζομαι για μια κοινωνία της Ανθρωπιάς, της Γνώσης, της Άμεσης Δημοκρατίας, της καθολικής ευημερίας, της ειρήνης και της ατομικής αξιοπρέπειας στην οποία δεν αποφασίζουν άλλοι για μένα, αλλά όλοι μαζί για τον έναν και ο ένας για όλους.
Αμεσοδημοκράτης Ουμανιστής