ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ
e-mail: prodial21@gmail.com
*
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΘΕΣΕΩΝ
*
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Η «Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό», αποτελεί βήμα προβληματισμού και ανοιχτού διαλόγου κύκλου σκεπτόμενων πολιτών, που:
· α. θεωρούν πως η σιωπή είναι συνενοχή στα εγκλήματα του καπιταλισμού κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού,
· β. αγωνιούν για την πορεία της χώρας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κόσμου συνολικά, όπως αυτή διαμορφώνεται στα πλαίσια της βίαιης νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του αμερικανισμού,
· γ. προτείνουν, σε όσους ανησυχούν να κάνουν το ίδιο, να συγκροτήσουν άτυπους, ανοιχτούς Πυρήνες Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, να δημιουργήσουν ‘Φωτεινά Μονοπάτια’ που θα σκορπίσουν της άγνοιας τα σκοτάδια, προϋπόθεση ικανή και αναγκαία για τη διαμόρφωση ενός ‘Κινήματος σύγχρονης Σκέψης και Νέου Διαφωτισμού’, που θα οδηγήσει στη Λεωφόρο του Ουμανισμού, ξεκινώντας την ανάλυση από τα προβλήματα της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με το Χτες, το Σήμερα και το Αύριο της Ανθρωπότητας και
· δ. καλούν κάθε συμπολίτη που συμμερίζεται αυτή την αγωνία, να καταθέσει την άποψή του σ’ αυτή τη συζήτηση και να προωθήσει με κάθε πρόσφορο τρόπο αυτή τη ‘Διακήρυξη θέσεων για ένα Νέο Ανθρωπισμό’.
Η «Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό», αρχίίζει[1] αυτό το Διάλογο με τη σημερινή Παρέμβασή της και θα συνεχίσει να παρεμβαίνει κάθε φορά που θα κρίνει χρήσιμη την παρέμβασή της για την προώθηση του γόνιμου Διαλόγου για τον Ουμανισμό.
Αθήνα, Σεπτέμβρης 2007
Για την ‘Πρωτοβουλία’
Κώστας Λάμπος
Δημήτρης Πράτσος
__________________________________________
(1η Παρέμβαση, Σεπτέμβρης 2007)*
__________________________________________
Θέσεις
για τα βαθύτερα
αίτια της κρίσης και για
την επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ
Κώστας Λάμπος
1. Η παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού με όχημα τον αμερικανισμό, παγκοσμιοποιεί ουσιαστικά την κρίση του καπιταλισμού και της πολιτικής έκφρασής του, δηλαδή της λεγόμενης ‘Αστικής Δημοκρατίας’ και οδηγεί την ανθρωπότητα στο κρίσιμο δίλημμα «πρόοδος ή οπισθοδρόμηση», «Ανθρωπισμός ή Βαρβαρότητα»;
2. Ο Πλανήτης Γη, το κοινό μας σπίτι, καθίσταται μέρα με τη μέρα θύμα του μανιακού καπιταλισμού και του κέρδους, με αποτέλεσμα η προϊούσα καταστροφή του να περιορίζει δραματικά τους όρους της ζωής, την ίδια τη ζωή και απειλεί άμεσα την ανθρωπότητα.
3. Η ανθρωπότητα στο σύνολό της, με εξαίρεση μια μικρή μειοψηφία, δεν έχει άλλη επιλογή από την ανατροπή του καπιταλισμού και τη σταδιακή ανοικοδόμηση της Άμεσης Οικουμενικής Δημοκρατίας που θα στηρίζεται στις αρχές και στις αξίες της ανθρωποκεντρικής-αειφόρου ανάπτυξης, της κοινωνικοποιημένης παραγωγής για τον άνθρωπο και όχι για τα κέρδη, που θα στηρίζεται δηλαδή στην κοσμοαντίληψη ενός σύγχρονου αταξικού Ουμανισμού.
4. Αυτό όμως προϋποθέτει ένα νέο Κίνημα σύγχρονου Διαφωτισμού, που θα ρίχνει τους προβολείς της σκέψης και της καθημερινής πολιτικής δράσης όλων των πολιτών του πλανήτη, των επιμέρους τοπικών κινημάτων, καθώς και του παγκόσμιου προοδευτικού κινήματος πέρα από τη χρεοκοπημένη νεοφιλελεύθερη Αστική Δημοκρατία, (‘μεταρρυθμιστικής’ ή ‘εκσυγχρονιστικής’ εκδοχής) και τη Σοσιαλδημοκρατία, γιατί είναι ταυτισμένες με το χρεοκοπημένο καπιταλισμό, αλλά πέρα και από την ψευδοσοσιαλιστική εκδοχή του τριτο-τεταρτο-διεθνισμού, που απότυχε, ενσωματώθηκε και αδυνατεί, ως κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός να ανατρέψει τον καπιταλισμό.
5. Η ανθρωπότητα, που με αγώνες και θυσίες διαμόρφωσε τη σύγχρονη υλική, πνευματική, επιστημονική και τεχνολογική πραγματικότητα μπορεί στα πλαίσια μιάς νέας επαναστατικής ανθρωπιστικής κοσμοαντίληψης να κάνει το βήμα για μια Νέα Ελευθερία.
6. Αυτό προϋποθέτει σύγχρονη θεώρηση, σύγχρονη θεωρία και σύγχρονη πολιτική στρατηγική για να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες και τα κοινωνικά κινήματα πως η κρίση του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού είναι συνολική, δηλαδή είναι στρατηγική, δομική και θεσμική, συνεπώς είναι μια καθολική εκφυλιστική κρίση του συστήματος και της πολιτικής έκφρασής του, της ‘μεγαλοπρεπούς απάτης’, δηλαδή της ‘Αστικής-αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας’ σε όλες τις δυνατές εκδοχές της. Προϋποθέτει τελικά να απεμπλακούν, πολίτες και κινήματα, από τις σκοταδιστικές-συντηρητικές αντιλήψεις και πολιτικές του καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης και της Pax Americana, για να ανοίξει και πάλι ο δρόμος για την πρόοδο, συνθήκη αναγκαία για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.
7. Στην περίπτωση της Ελλάδας του μεταπρατικού καπιταλισμού, αυτή η κρίση σε επίπεδο πολιτικού συστήματος διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά μιας διαρκούς εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης μεταξύ των εκάστοτε κομμάτων εξουσίας, που οργανώνεται και τροφοδοτείται από τις δυνάμεις που συγκρούονται στο εσωτερικό του σκληρού πυρήνα του ελληνικού πλιατσικοκαπιταλισμού και των εκάστοτε προστατών τους.
8. Πρωταγωνιστές σ’ αυτό τον εμφύλιο πόλεμο είναι κάποιες ‘οικογένειες’ και επαγγελματίες πολιτικοί που διαπλέκονται, ως υπεργολάβοι, με την ολιγαρχία, την ‘προστασία’, τη μιντιοκρατία και το μαύρο πολιτικό χρήμα, προκειμένου να εξαπατήσουν το Λαό και να τον στοιχίσουν πίσω από τις επιλογές των αφεντικών τους, με αντάλλαγμα την άσκηση, ως παρένθετοι, της πολιτικής εξουσίας, για λογαριασμό των αφεντικών τους, που καταλήγει στον πλουτισμό τους, στη φτώχια του Λαού, στη λεηλασία του πλούτου της χώρας και στην αποδυνάμωση της θέσης της στην ευρύτερη περιοχή.
9. Ειδική έκφραση αυτής της συστημικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της πολιτικής έκφρασής του, είναι η τρέχουσα κρίση στο ΠΑΣΟΚ, που κυοφορείται από την περίοδο της αποσοσιαλιστικοποίησής του, χάρη του ‘εκσυγχρονιστικού κυβερνητισμού’, αλλά ξέσπασε μετά την ήττα του στις πρόσφατες εκλογές, με βασικό μοτίβο, «ποιος ‘μάγκας’ μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές» και να γίνει Καραμανλής στη θέση του Καραμανλή, να είναι δηλαδή καλύτερος διαχειριστής του πλιατσικοκαπιταλισμού, πράγμα που μπορεί να εκφράζει προσωπικές αγωνίες εξουσιομανών, όχι όμως του ελληνικού Λαού.
10. Ο ελληνικός Λαός συνολικά και όχι μόνο το οργανωμένο και το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την οξύτητα της κρίσης που την οριοθετούν και την τροφοδοτούν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, οι εκλεκτοί τους αχυράνθρωποι και τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω τους και προφανώς αναλογίζεται το δικό του ρόλο, για το ξεπέρασμα της κρίσης και τη διαμόρφωση μιας πολιτικής που:
α. θα ματαιώσει τα σχέδια της αμερικανοκρατίας, των ‘συμμάχων’ της και των τοπικών εντελοδόχων της, για τη συρρίκνωση (Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος) του ελληνισμού και της Ελλάδας,
β. θα βγάλει τη χώρα από την πολιτική της εξάρτησης και της μιζέριας και θα θέσει την ελληνική κοινωνία σε τροχιά προόδου και ευημερίας,
γ. θα ματαιώσει τα σχέδια της ολιγαρχίας για την υποταγή, την αλλοτρίωση και την εξαθλίωση των Ελλήνων και των αλλοδαπών εργαζόμενων και
δ. θα δώσει στη Νεολαία ένα όραμα αισιοδοξίας και αγωνιστικής προοπτικής μέσα στο οποίο θα αποκτήσει τη δική της κοινωνική συνείδηση και πολιτική αυτενέργεια, απαραίτητη προϋπόθεση για να διαχειριστεί την αυριανή πορεία της χώρας με βάση τα συμφέροντα του Ελληνισμού και της Ελλάδας.
11. Εμείς που συνυπογράφουμε, διακινούμε στο διαδίκτυο και δημοσιοποιούμε με κάθε τρόπο αυτή τη ‘Διακήρυξη για ένα νέο Ουμανισμό», ζητάμε από κάθε σκεπτόμενο Έλληνα Δημοκράτη, Αριστερό και Σοσιαλιστή, να λύσει τη σιωπή του, να παρέμβει άμεσα και να πιέσει με κάθε τρόπο και προς κάθε κατεύθυνση, ώστε:
α. το ΠΑΣΟΚ να αποκαταστήσει το σοσιαλιστικό του χαρακτήρα και να επαναφέρει την πορεία του στους στόχους, στις αρχές και στις αξίες της ‘Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη 1974’ ,
β. να τις εμπλουτίσει με τις νέες τοπικές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εμπειρίες, κατακτήσεις και δυνατότητες, για την υπέρβαση του καπιταλισμού και
γ. να τις προσαρμόσει στις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και να τις μετασχηματίσει σε καθημερινούς αγώνες, με κύριο στρατηγικό στόχο τη βελτίωση της θέσης του Λαού και της χώρας, στην προοπτική μιας προοδευτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και μιάς ‘κοινωνικοποιημένης ανθρωπότητας’ στα πλαίσια ενός Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
12. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο θα γίνεται όλο και δυσκολότερο, όσο παραμένουμε θεατές των εξελίξεων που τις καθοδηγούν σκοταδιστικές και αντιδραστικές δυνάμεις εναντίον μας. Γι’ αυτό ας ξεκινήσουμε τώρα, παρεμβαίνοντας στην κρίση του ΠΑΣΟΚ, υπέρ του σοσιαλιστικού του χαρακτήρα και της ουμανιστικής προοπτικής της χώρας, για να ματαιώσουμε τα σχέδια όσων πασχίζουν να ‘εκσυγχρονίσουν’ το ΠΑΣΟΚ με ολίγη από Σοσιαλδημοκρατία, ή να το αποδυναμώσουν για να το λεηλατήσουν, δηλαδή να το εντάξουν οριστικά στο σύστημα.
13. Το ΠΑΣΟΚ, ως μεγάλο Σοσιαλιστικό Κίνημα, δεν γεννήθηκε για να διαχειρίζεται την καπιταλιστική παρακμή, για να ‘εκσυγχρονίσει’ τον καπιταλισμό, ούτε ως ευκαιρία για να ικανοποιούν κάποιοι ματαιόδοξοι πολιτικάντηδες τη φιλοδοξία τους να κυβερνήσουν τάχα τη χώρα χαϊδεύοντας την ολιγαρχία. Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε για να υπερασπίζεται ασυμβίβαστα τα συμφέροντα των δυνάμεων της Εργασίας, μέχρι να κατορθώσει ν απαλλάξει την Ελλάδα από τον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό και να συμβάλλει στον αγώνα των Λαών της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου να συμβεί το ίδιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.
14. Το ΠΑΣΟΚ, ανήκει στη μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη, ανήκει στη σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα και είναι καιρός μετά από τη νεοφιλελεύθερη εκσυγχρονιστική του περιπέτεια και τα σοσιαλδημοκρατικά του φλερτ, να επιστρέψει σ’ αυτήν, γιατί η ελληνική κοινωνία χρειάζεται, αυτές τις κρίσιμες στιγμές, όσο ποτέ άλλοτε, ένα μεγάλο σύγχρονο, προοδευτικό, αριστερό κόμμα που θα συσπειρώνει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, θα συγκρούεται με το μανιακό καπιταλισμό και την αμερικανοκρατία, και θα ανοίγει με τους καθημερινούς αγώνες του το δρόμο για την υπέρβαση του καπιταλισμού και την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.
15. Για όλους τους παραπάνω λόγους και επειδή η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκείται στη χώρα, αφορά άμεσα και προσωπικά όλους μας, γι’ αυτό συμμετέχουμε και παρεμβαίνουμε υπέρ:
α. της διατήρησης και της ενίσχυσης του σοσιαλιστικού χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ, για να μπορεί να είναι χρήσιμο στην ελληνική κοινωνία ως μόνιμη και ασυμβίβαστη κοινωνική αντιπολίτευση στο καπιταλιστικό σύστημα, είτε κερδίζει είτε χάνει τις εκλογές, οι οποίες στα πλαίσια της εικονικής αστικής πραγματικότητας δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός,
β. της καταστροφής του γραφειοκρατικού οργανωτισμού, της καταδίκης κάθε απόπειρας χειραγώγησης, της διάλυσης των προσωπικών μηχανισμών και της στροφής σε νέες μορφές οργάνωσης, λειτουργίας και δράσης που θα ενσωματώνουν οργανικά και θα εκφράζουν αυθεντικά την προοδευτική και αγωνιζόμενη κοινωνία , και
γ. της διασφάλισης της ενότητας του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν θα στηρίζεται, σε ‘συμφωνίες αξιωματούχων’, ούτε στη διαπλοκή της οικονομικής ολιγαρχίας και των αχυρανθρώπων της πολιτικής γραφειοκρατίας, αλλά στην συνεργασία και στην ενότητα δράσης των δυνάμεων της Νεολαίας, της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, δηλαδή στις αρχές και στις αξίες της Αγωνιστικής Αλληλεγγύης και της Συντροφικότητας, της Άμεσης Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Προόδου, στις αρχές και στις αξίες ενός σύγχρονου ανθρωπισμού, που περιμένει από όραμα να γίνει πρόγραμμα και από πρόγραμμα να γίνει σταδιακά η νέα ανθρωπιστική πραγματικότητα, η Νέα Ελευθερία του Ανθρώπου.
16.Είναι γεγονός, πως η μακρόχρονη άσκηση κυβερνητικών ευθυνών από το ΠΑΣΟΚ, βελτίωσε σημαντικά τη θέση των εργαζόμενων και της χώρας. Δεν κατάφερε ωστόσο να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στη Λαϊκή Κυριαρχία και να αλλάξει βασικές δομές και θεσμούς στην κατεύθυνση των διακηρυγμένων αρχών του για τις οποίες το εμπιστεύτηκε ο ελληνικός Λαός, πράγμα που μείωνε σταδιακά την ιδεολογική-πολιτική ηγεμονία του, γεγονός που επέτρεψε στην ελληνική ολιγαρχία και στην πολιτική έκφρασή της να επιχειρούν να πάρουν πίσω τις όποιες κατακτήσεις των λαϊκών αγώνων.
17. Το χειρότερο είναι το γεγονός ότι, κύρια από το 1996 και μετά, το ΠΑΣΟΚ απομακρύνθηκε συνειδητά από τις ρίζες και την ιδεολογική-πολιτική του ταυτότητα και ως κυβερνητικό κόμμα στελεχών και μηχανισμών πιά, λειτούργησε απροκάλυπτα ως νεοφιλελεύθερο αστικό κόμμα, τα περισσότερα
στελέχη του οποίου σαγηνεύτηκαν από την εξουσία και ‘τη γλυκιά γοητεία της μπουρζουαζίας’ και ενσωματώθηκαν στο σύστημα, πράγμα που οδήγησε τη χώρα σε δεξιά πορεία και το Λαό στην απογοήτευση και τελικά στην από το σκληρό πυρήνα του συστήματος προσχεδιασμένη ήττα. Αυτό είναι το ‘ένα κρατούμενο’.
18. Το ‘δεύτερο κρατούμενο’, ταυτόχρονα και προαπαιτούμενο είναι η αποστασιοποίηση της προοδευτικής-δημοκρατικής παράταξης από όλους εκείνους που επιδιώκουν την αποσοσιαλιστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ και προωθούν την ενσωμάτωσή του στο καπιταλιστικό πολιτικό σύστημα, ως σοσιαλδημοκρατικό συμπλήρωμα.
19. Και το ‘τρίτο κρατούμενο’, ταυτόχρονα και αναγκαίο είναι μια συνολική μετωπική ρήξη με το σύστημα και με το χθες, προϋπόθεση ικανή και αναγκαία για μια νέα εκ θεμελίων επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ώστε από αυτή την κρίση να προκύψει ένα σύγχρονο, ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, σοσιαλιστικό και αξιόπιστο ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά δεν έχει λόγο ύπαρξης. Οπότε ο ελληνικός Λαός, πολιτικά αυτενεργός πλέον, θα πρέπει να βρει μόνος του νέες μορφές οργάνωσης και νέες λύσεις για τα προβλήματα που τον φόρτωσε ο καπιταλισμός και οι διάφοροι καθ’ υπαγόρευση και από υστεροβουλία ‘φίλοι’ του απολογητές και ‘διαχειριστές’ του.
20. Με αυτές τις πολιτικές θέσεις αξιολογούμε και επιλέγουμε πρόσωπα και κόμματα και με την καθημερινή ενεργό συμμετοχή μας ανοίγουμε το δρόμο της προοδευτικής Ελλάδας και του Νέου Ανθρωπισμού.
21. Αυτό το ιστορικό κάλεσμα, μας αφορά όλους. Γι’ αυτό σ’ αυτές τις διαδικασίες λέμε όλοι δυναμικά: Παρών.
___________________________________
(2η Παρέμβαση. 29.10.2007)[3]
___________________________________
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΤΟΥ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΥΚώστας Λάμπος
1. Στη «Διακήρυξή θέσεων για ένα Νέο Ανθρωπισμό: 1η Παρέμβαση, για τα βαθύτερα αίτια της κρίσης και για την επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ»[4], που δημοσιοποιήσαμε στα τέλη του περασμένου μήνα, υπογραμμίζαμε ότι: «Το ΠΑΣΟΚ δεν γεννήθηκε για να διαχειρίζεται την καπιταλιστική παρακμή, για να εκσυγχρονίσει τον καπιταλισμό, ούτε φυσικά ως ευκαιρία για να ικανοποιούν κάποιοι ματαιόδοξοι πολιτικάντηδες τη φιλοδοξία τους να ‘κυβερνήσουν’ τη χώρα χαϊδεύοντας την ολιγαρχία. Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε για να υπερασπίζεται ασυμβίβαστα τα συμφέροντα των Δυνάμεων της Εργασίας, μέχρι να κατορθώσει να απαλλάξει την Ελλάδα από τον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό και να συμβάλλει στον αγώνα των Λαών της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου να συμβεί το ίδιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην υπόλοιπη Ανθρωπότητα… Προϋπόθεση αναγκαία για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου στα πλαίσια ενός Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού».
2. Στην ίδια Διακήρυξή μας διατυπώναμε τη θέση μας πως «η τρέχουσα κρίση στο ΠΑΣΟΚ αποτελεί ειδική έκφραση της συστημικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού στην προσπάθειά του να επιβιώσει μέσα από μια νέα καπιταλιστική ανασυγκρότηση υπό την ηγεμονία του αμερικανισμού». ΟΙ εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μας και αποκαλύπτουν πως στον ολοκληρωτικό και σκοταδιστικό κόσμο της Pax Americana δεν υπάρχει πιά χώρος ούτε για αστικές Δημοκρατίες και Σοσιαλδημοκρατίες και πολύ περισσότερο για σοσιαλιστικές ιδέες και κινήματα.
3. Είναι πιά φανερό πως το ΠΑΣΟΚ ενοχλεί το σύστημα, γιατί επιμένει ακόμα, παρά την προσπάθεια κάμποσων να το ‘εκσυγχρονίσουν’, να δηλώνει σοσιαλιστικό, διατηρώντας έτσι, έστω και προσχηματικά, τη σχέση του με τα οράματα για μια σοσιαλιστική προοπτική, και το χειρότερο γιατί ακόμα συγκινεί, παρά την αντιλαϊκή πολιτική της τελευταίας οκταετίας διακυβέρνησής του, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού Λαού. Στόχος αυτής της προκατασκευασμένης και κατευθυνόμενης κρίσης του ΠΑΣΟΚ είναι να συντρίψουν αυτή τη σχέση του με την κοινωνία, γιατί αυτή εμποδίζει τα σχέδια της ολιγαρχίας και της ηγεμονίας να επαναδιατάξουν το πολιτικό-κομματικό σύστημα στη λογική της τακτοποίησης των συμφερόντων τους στην ευρύτερη περιοχή και φυσικά σε βάρος των εργαζόμενων, της Ελλάδας και του Ελληνισμού, πράγμα που μπορεί να συμβεί με την άλωση, τη διάσπαση ή και τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ.
4. Ο ελληνικός Λαός, στα περιορισμένα περιθώρια έκφρασης που του αφήνει το καπιταλιστικό σύστημα, αλλά και το αστικό πολιτικό και κομματικό κατεστημένο, αντιλαμβάνεται την ιδιαίτερα κρίσιμη απειλή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του αμερικανισμού και γι’ αυτό βρίσκεται στην κορυφή των Λαών που αντιστέκονται σ’ αυτή την απειλή. Αντιλαμβάνεται επίσης, παρά τη σιωπή της λεγόμενης διανόησης, τις κραυγές του σκοταδιστικού ιερατείου και τις καταιγίδες παραπλάνησής του από τη μιντιοκρατία των ‘εθνικών εργολάβων’, την απειλή που αποτελεί η ‘Δεξιά τύπου Μπους’ και η ‘Δεξιά του Κυρίου’, για τους εργαζόμενους , για την Ελλάδα και για τον Ελληνισμό και γι’ αυτό στην αποφασιστική πλειοψηφία του ψηφίζει σταθερά αριστερά, δηλαδή αντιδεξιά, που σημαίνει και αντικαπιταλιστικά.
5. Το γεγονός βέβαια πως η χώρα κατά κανόνα κυβερνιέται δεξιά από τη Δεξιά ή δεξιά από κάποια κομμάτια της ‘Αριστεράς’, μπορεί να εξηγηθεί ως συνέπεια της ποιότητας της Αριστεράς στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια Αριστερά που ‘εμπνέεται’ ακόμα από τα χρεοκοπημένα και κατακερματισμένα σοσιαλδημοκρατικά και τριτοτεαρτοδιεθνιστικά οράματα του Χθες για το Αύριο της Ανθρωπότητας και κατά συνέπεια από τη χρεοκοπημένη, κατακερματισμένη και εμφιλιοπολεμικά σπαρασσόμενη νομενκλατούρα που ηγείται σ’ όλα αυτά τα κομμάτια, με δογματική αριστερή φρασεολογία, αλλά με δεξιά αισθητική και νοοτροπία. Μια ‘αριστερή’ ηγεσία[5] που ξεδιψάει τη δίψα της για ‘σοσιαλισμό μέσα στον καπιταλισμό’, είτε ως ‘παραδουλεύτρα’, είτε ως ‘διαχειρίστρια’ και ‘εκσυγχρονίστρια’ του καπιταλισμού,‘ με αντάλλαγμα μια κάποια κυβερνητική ή διακοσμητική κοινοβουλευτική παρουσία, διανθισμένη με μπόλικες ‘αριστερές’ κορώνες.
6. Ο ελληνικός Λαός, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός όμως χρειάζονται μια σύγχρονη Αριστερά, γι’ αυτό όλο και περισσότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται πως σε αυτό το κρίσιμο σημείο πρέπει να παρέμβουν, για να μετεξελιχθεί η υφιστάμενη Αριστερά, από Αριστερά για τον εαυτό της και από αριστερό Άλλοθι για τον καπιταλισμό σε Αριστερά για το Λαό, σε αντικαπιταλιστική Αριστερά, γιατί δεν υπάρχουν πιά άλλα περιθώρια για αυταπάτες, τόσο όσον αφορά στο ρόλο του καπιταλισμού, όσο και όσον αφορά στο ρόλο της υφιστάμενης ‘Αριστεράς’. Για να συμβεί αυτό, είναι ανάγκη να ξεκινήσουν διεργασίες στη Βάση όλων των κομμάτων της Αριστεράς στην Ελλάδα, που θα αναγκάσουν τις ηγεσίες τους να προχωρήσουν άμεσα σε συνεργασία και σύγκλιση με στόχο μια νέα κοσμοθεωρητική προσέγγιση της πραγματικότητας του 21ου Αιώνα που θα καταλήγει σε μια ενιαία προγραμματική έκφραση και δράση, διαφορετικά να απομακρυνθούν, για να αναλάβουν αυτές τις ευθύνες νέα και καθαρά μυαλά.
7. Αυτή η προοπτική για μια Νέα, Μεγάλη, Ενιαία, Σύγχρονη Αριστερά του 21ου Αιώνα, που θα οδηγήσει τον ελληνικό Λαό στον αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του και την υλοποίηση των οραμάτων του, δοκιμάζεται με την τρέχουσα κρίση στο ΠΑΣΟΚ και θα κριθεί από την αντίληψη που θα επικρατήσει. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι στην τρέχουσα κρίση στο ΠΑΣΟΚ συγκρούονται δυό διαφορετικές αντιλήψεις:
· α. Η πρώτη θεωρεί ‘ιερό’ και δεδομένο το αστικό πολιτικό πλαίσιο, το πολιτικό και κομματικό σύστημα, με μια-δυό Δεξιές και πολλές αλληλοσπαρασσόμενες ‘Αριστερές. Θεωρεί επίσης δεδομένο ένα ΠΑΣΟΚ αυτιστικό, αποσοσιαλιστικοποιημένο, διαπλεκόμενο και υπάκουο με μοναδικό ζητούμενο τον ‘ηγέτη’, «ένα μάγκα που θα κερδίσει τον Καραμανλή», για να κυβερνήσει όπως ο Καραμανλής (;), για λογαριασμό των συμφερόντων της ολιγαρχίας και του αμερικανισμού, με το Λαό στο περιθώριο και στη μόνιμη ‘δίαιτα’. Αυτή είναι μια δεξιά αντίληψη που δοκιμάστηκε και απέτυχε, γι’ αυτό δεν μας κάνει.
· β. Η δεύτερη αντίληψη φαίνεται να κατανοεί πως αν δεν μπουν σε κίνηση διαδικασίες για μια «μεγάλη δυνατή Κεντροαριστερή συμμαχία όλων των προοδευτικών δυνάμεων»[6], τότε δεν θα μπορέσει να αλλάξει το πολιτικό πλαίσιο και το πολιτικό -κομματικό σύστημα που κατοχυρώνει τη δεξιά πολιτική της Δεξιάς, ή τη δεξιά πολιτική κάποιας υποτιθέμενης ‘Αριστεράς’. Επειδή όμως το ζητούμενο είναι να αλλάξει το πολιτικό πλαίσιο και το πολιτικό-κομματικό σύστημα, για να μπορεί η Αριστερά να κυβερνάει αριστερά και για το Λαό και όχι για την ολιγαρχία, θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως αυτή η μεγάλη δυνατή Κεντροαριστερή Συμμαχία, για να μπορεί να εκφράζει και να υπηρετεί τις σημερινές ανάγκες, αλλά και τα αυριανά οράματα του ελληνικού Λαού, θα πρέπει να εξελιχθεί σε Αριστερά του 21ου Αιώνα.
8. Ο Γιώργος Παπανδρέου, φαίνεται πως αφού «έπαθε και έμαθε, αποφάσισε» να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ προς αυτή την κατεύθυνση, γι’ αυτό και δεσμεύεται «για μια Αριστερά που θα αγωνίζεται σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης να διαμορφώνει συνθήκες ισοπολιτείας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης… Για μια Αριστερά των δικαιωμάτων και των κινημάτων… Για μια Αριστερά που θα δημιουργεί ένα νέο δρόμο για την ανάπτυξη… με σοσιαλιστική προοπτική… Μια Αριστερά του Ουμανισμού…»[7].
9. Περιοριζόμαστε σε αυτές τις ουσιαστικές προσεγγίσεις του Γιώργου Παπανδρέου, γιατί θεωρούμε πως αυτές οι θέσεις δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να πάψει η Αριστερά στην Ελλάδα να λειτουργεί ως διαχειριστής του ελληνικού πλιατσικοκαπιταλισμού, ως αλεξικέραυνο των κρίσεων του συστήματος και ως νομιμοποιητικό Άλλοθι της αντιλαϊκής πολιτικής και των εγκλημάτων του καπιταλισμού και για να ξαναβρεί το δρόμο να λειτουργήσει ως αυτενεργός παράγοντας στο εθνικό και στο παγκόσμιο γίγνεσθαι και να αναδειχθεί στην Αριστερά του Λαού, ενάντια στον καπιταλισμό και σε πρωτεργάτη για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.
10. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, δέχεται ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, επειδή ‘έπαθε, έμαθε και αποφάσισε’ να γυρίσει σελίδα, αφήνοντας πίσω του τα λάθη του, (μερικά από τα οποία ήταν πολύ σοβαρά, όπως το «ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν, λ.χ.») και τις αμφιταλαντεύσεις του, που έδωσαν την ευκαιρία σε όσους, (ακόμα και ‘συνεργάτες του’), επεδίωκαν την απαξίωση του ΠΑΣΟΚ, πως είναι ειλικρινής και αντιλαμβάνεται απόλυτα τις ιστορικές ευθύνες του, γι’ αυτό αξιολογούμε θετικά αυτές τις θέσεις του Γιώργου Παπανδρέου και
· α. τον καλούμε, στα πλαίσια της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης (02-04.11.2007), να ξεκαθαρίσει ακόμα περισσότερο το ιδεολογικό του πλαίσιο, για να μην υπάρχουν περιθώρια διαστρέβλωσης, παρερμηνείας και ασάφειας, για να μην μπορεί κανένας να αποπροσανατολίζει το Λαό από τις επιλογές που αντιστοιχούν στα δικά του συμφέροντα,
· β. καλούμε κάθε έντιμο και σκεπτόμενο Έλληνα να μπει μπροστά σ’ αυτές τις διαδικασίες, να συμμετάσχει ενεργά στο καινούργιο ξεκίνημα, να εγγυηθεί ο καθένας μας προσωπικά την ιδεολογική, την πολιτική και την οργανωτική καθαρότητα του ΠΑΣΟΚ και να συμβάλει θετικά στις διεργασίες για την επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ και τη συγκρότηση της Μεγάλης Κεντροαριστερής Συμμαχίας και
· γ. ανταποκρινόμαστε θετικά στο κάλεσμα του Γιώργου Παπανδρέου: «Δεν ζητώ λευκή επιταγή, αλλά λαϊκή συμμετοχή και ξεκάθαρη εντολή, για μια νέα πορεία»[8] και καταθέτουμε τις παρακάτω τρεις βασικές προτάσεις, που αναφέρονται στην ιδεολογική ταυτότητα, στην οργανωτική μορφή και στην πολιτική λειτουργία του Κινήματος σήμερα και της Μεγάλης Αριστεράς αύριο:
·
Πρώτη πρόταση: Το ΠΑΣΟΚ διατηρεί το σοσιαλιστικό του χαρακτήρα, τον εμπλουτίζει με τις νέες ελληνικές και παγκόσμιες εμπειρίες και τον αντιστοιχεί στις ανάγκες και στους στόχους της Μεγάλης Αριστεράς του 21ου Αιώνα, πράγμα που σημαίνει πως αγωνίζεται χωρίς συμβιβασμούς:
· α. για τα λαϊκά συμφέροντα, την αντιμετώπιση της τρέχουσας καθημερινότητας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του κόσμου της Εργασίας,
· β. για την προοδευτική υπέρβαση του απάνθρωπου και καταστροφικού καπιταλισμού,
· γ. για την προοδευτική μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε εγγυητή της Ευημερίας, της Ελευθερίας και του Ανθρωπισμού
· δ. για την ανατροπή των ηγεμονικών σχεδίων του αμερικανισμού και
· ε. για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου στην προοπτική ενός Νέου Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
·
Δεύτερη πρόταση. Το Νέο ΠΑΣΟΚ:
1. Απορρίπτει κάθε κλειστό, συγκεντρωτικό γραφειοκρατικό οργανωτικό μοντέλο, που
· α. γεννά και εκτρέφει τοπικές και επαγγελματικές μαφίες παραγόντων που καταδυναστεύουν τις τοπικές κοινωνίες και τους επαγγελματικούς κλάδους,
· β, κατασκευάζει επαγγελματίες πολιτικούς, που διαπλεκόμενοι με εξωθεσμικά οικονομικά και όχι μόνο κέντρα, ‘πολιτεύονται’ με τη λογική του λόμπι, της ‘πελατείας’, του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας,
· γ. παράγει και συντηρεί μόνιμους κομματικούς, κυβερνητικούς και κρατικούς αξιωματούχους που διαμορφώνουν ένα πολλαπλά διαπλεκόμενο καθεστωτικό-κυβερνητικό μανδαρινάτο, το οποίο σε συνδυασμό με τα προηγούμενα δημιουργεί παθογενείς καταστάσεις, που εμποδίζουν την εξέλιξη της χώρας, απογοητεύουν το Λαό και απαξιώνουν την ίδια την πολιτική.
2. Το ΠΑΣΟΚ δοκιμάζει καινούργια οργανωτικά σχήματα που το συνδέουν τοπικά, νομαρχιακά, περιφερειακά, και εθνικά άμεσα και δικτυακά με τη θεσμικά συγκροτημένη κοινωνία, δηλαδή με τα Συνδικάτα, με τους Συνεταιρισμούς, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τη Νεολαία, με την Επιστημονική Κοινότητα και με τα διάφορα σύγχρονα κινήματα πολιτών.
3. Τα όργανα του νέου ΠΑΣΟΚ για να είναι λειτουργικά πρέπει να συνδέονται κάθετα μεταξύ τους και οριζόντια με τους κοινωνικούς θεσμούς και φορείς του χώρου αναφοράς τους, για να μπορούν να εκφράζουν αυθεντικά την κοινωνία και να συντονίζουν αποτελεσματικά τους αγώνες του Λαού, σε όλα τα επίπεδα,
4. Τα μέλη των Οργάνων Βάσης του Κινήματος εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία των μελών των διαφόρων δικτύων που θέλουν να είναι μέλη ή φίλοι του Κινήματος και πάντα στη βάση της αρχής της αναλογικής εκπροσώπησης,
5. Τα μέλη των Οργάνων σε νομαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο εκλέγονται από τα αντίστοιχα σώματα εκλεκτόρων που σχηματίζονται από όλα τα υποκείμενα οργανωτικά επίπεδα’
6. Τα μέλη όλων των οργάνων του Κινήματος, σε όλα τα επίπεδα, από την Οργάνωση Βάσης μέχρι το Εθνικό Συμβούλιο, τη Βουλή, την Κυβέρνηση, και τις Διοικήσεις των κρατικών οργανισμών και κοινωνικών φορέων και θεσμών δεν μπορούν να εκλεγούν για περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες, στο ίδιο όργανο, εκτός από τον Πρόεδρο του Κινήματος που εκλέγεται άμεσα από το Λαό με ανοιχτές διαδικασίες, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς περιορισμούς.
7. Οι σύμβουλοι του Προέδρου, του Πρωθυπουργού, των Υπουργών , των Διοικητών Οργανισμών και επιχειρήσεων του Δημοσίου, καθώς και οι συνεργάτες των βουλευτών και Ευρωβουλευτών του Κινήματος επιλέγονται με ευθύνη του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος, με συγκεκριμένα για κάθε περίπτωση κριτήρια, με διαφανείς διαδικασίες και για μία μόνο θητεία.
Τρίτη Πρόταση. Για πολύ σημαντικά ζητήματα που αφορούν σε τοπικό, νομαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, το ΠΑΣΟΚ διενεργεί αντίστοιχα Δημοψηφίσματα, χωρίς περιορισμούς και αποκλεισμούς και οι δημοψηφισματικές αποφάσεις των πολτών είναι δεσμευτικές για τα αντίστοιχα όργανα του Κινήματος. Σε περίπτωση αδιεξόδων η απόφαση λαμβάνεται σε έκτακτη Συνδιάσκεψη υπερκείμενου επιπέδου, ή σε έκτακτο Συνέδριο του Κινήματος.
11. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, περιορίζεται σ’ αυτές τις τρεις προτάσεις της, γιατί θεωρεί πως αυτές ανταποκρίνονται, στην τρέχουσα συγκυρία, στις προτεραιότητες του αγώνα για την υπέρβαση της προκατασκευασμένης και κεντρικά καθοδηγούμενης κρίσης, που στοχεύει στην αποσοσιαλιστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ και στην πλήρη υπαλληλοποίηση της πολιτικής. Διατηρούμε την ελπίδα πως ο καθένας μας και πάνω από όλους μας η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ θα αναλάβει τις ευθύνες της, ώστε το ΠΑΣΟΚ να βγει από την κρίση ενισχυμένο, ικανό και αποφασισμένο να συμβάλλει στην οικοδόμηση της Νέας Μεγάλης Σύγχρονης Αριστεράς του 21ου Αιώνα, της μόνης Αριστεράς που μπορεί:
· α. να ηγεμονεύσει άμεσα ιδεολογικά και πολιτικά στη σημερινή κοινωνία και να κυβερνά αριστερά για λογαριασμό του Λαού, της Ελλάδας και του Ελληνισμού, αλλά και
· β. να πορεύεται ταυτόχρονα, σταδιακά και σταθερά από την ‘εξουσία για το Λαό’, στην εξουσία από το Λαό, δηλαδή στη Λαϊκή Εξουσία, μέσα στην οποία η ίδια η Αριστερά θα αυτοκαταργείται, οικοδομώντας ταυτόχρονα την κοινωνία της Άμεσης Δημοκρατίας και του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού, την Αταξική Κοινωνία.
·
12. Κάθε άλλη μεσοβέζικη προσέγγιση αποκαλύπτει ανεπάρκεια, κρύβει πολιτικαντισμό, δόλο και σκόπιμη προσπάθεια παραπλάνησης του Λαού. Γι’ αυτό λοιπόν σύντροφοι τολμήστε ΤΩΡΑ τη μεγάλη υπέρβαση. Οι Λαοί με τις επιλογές τους και η ιστορία με την κρίση της τιμωρούν τους υποκριτές και τους άτολμους.
13. Αυτή είναι η δική μας οπτική γωνία. Συμμετέχουμε στις διεργασίες και αξιολογούμε τις εξελίξεις. Και φυσικά «Προωθούμε το Διάλογο. Λέμε Παρών». Συνεπώς θα επανέρθουμε.
___________________________________
(3η Παρέμβαση,
12.Νοέμβρη 2007)[9]
___________________________________
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΤΟΥ 21ουΑΙΩΝΑ ,
ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
ΤΟΥ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΥ
Κώστας Λάμπος
1. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ, 763 περίπου χιλιάδες πολίτες, Έλληνες και φιλοξενούμενοι, έθεσαν χτες, με τη συγκλονιστική παρουσία τους και με την ψήφο τους, τέρμα στην τρέχουσα κρίση του ΠΑΣΟΚ και στην αποφασιστική πλειοψηφία τους έδωσαν καθαρή και ενισχυμένη εντολή στο Γιώργο Παπανδρέου να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε μια νέα πορεία, στην Νέα Εποχή.
2. Αυτό σημαίνει πως οι χθεσινές εκλογές δεν εξέλεξαν απλά τον Πρόεδρο του Κινήματος, αλλά εκτίμησαν, αξιολόγησαν, και απέρριψαν κάποιες πολιτικές του χτες και ξένες προς το σοσιαλιστικό χαρακτήρα του Κινήματος, αλλά και επέλεξαν κάποιες άλλες πολιτικές για το Αύριο του ΠΑΣΟΚ, της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Δηλαδή.
3. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ με τη χθεσινή απόφασή του αξιολόγησε θετικά και υιοθέτησε, για μια ακόμα φορά, την επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου, η εκλογή του Προέδρου του Κινήματος να γίνεται άμεσα από το Λαό και όχι από προσωπικούς και διαπλεκόμενους εξουσιαστικούς μηχανισμούς.
4. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ αξιολόγησε και υιοθέτησε την πολιτική θέση του Γιώργου Παπανδρέου, ότι η τρέχουσα κρίση του ΠΑΣΟΚ αποτελεί έκφραση της άμεσης και της έμμεσης απόπειρας οργανωμένων συμφερόντων να ελέγξουν το ΠΑΣΟΚ, γιατί ένα ανυπότακτο ΠΑΣΟΚ:
· α. δημιουργεί, με τις θέσεις του, με τις ιδεολογικές αναφορές του σε σοσιαλιστικά οράματα και με την κοινωνική του δυναμική, προβλήματα στη λειτουργία του ολιγαρχικού αστικού πολιτικού συστήματος και στην πολιτική της οικονομικής ολιγαρχίας που αποσκοπεί, δια του κατακερματισμού και της οικοπεδοποίησης του πολιτικού τοπίου, στην ισοπέδωση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και
· β. αντιστέκεται και δυσκολεύει την εφαρμογή της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του μανιακού αμερικανισμού που οργανώνει, σε συνεργασία με τους ‘ευρωπαίους’ συμμάχους του, νέες πολεμικές περιπέτειες στην ευρύτερη περιοχή και σκηνοθετεί νέες τραγωδίες για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
5. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ καταδίκασε με την απόφασή του, οριστικά και αμετάκλητα, κάθε προσπάθεια αποσοσιαλιστικοποίησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς επίσης και κάθε πολιτική αποπροσανατολισμού, βαβελοποίησης , συρρίκνωσης, διάσπασης και διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, γιατί εκτιμάει πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξαναγίνει ο καθοδηγητής της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, να ξανακερδίσει την κυβερνητική εξουσία για τη βελτίωση της θέσης των εργαζόμενων, για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων , αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την προοδευτική μετεξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας.
6. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ με τη χθεσινή απόφασή του επέλεξε την πολιτική θέση του Γιώργου Παπανδρέου για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει το ΠΑΣΟΚ στην υπέρβαση της πολυδιάσπασης της Αριστεράς στην Ελλάδα, που τη συντηρεί η ολιγαρχία και ο αμερικανισμός και στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων της σύγκλησης, της ενότητας και της συγκρότησης της Νέας Μεγάλης Κεντροαριστεράς που θα επιβάλλει με τη λαϊκή πλειοψηφία ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με προοπτική το Σοσιαλισμό των δυνάμεων της εργασίας, της επιστήμης και του πολιτισμού.
7. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ επέλεξε την πολιτική θέση του Γιώργου Παπανδρέου για μια Αριστερά στην υπηρεσία του Λαού και του Σήμερα, η οποία θα διευρύνει και θα εξαντλεί υπέρ του Λαού τα όρια της Αστικής Δημοκρατίας, αλλά και για μια Αριστερά της Δημοκρατίας και του σύγχρονου Σοσιαλισμού, για μια «Αριστερά του Ουμανισμού»[10] , η οποία θα αφοπλίζει πολιτικά τις δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης και θα ενισχύει τη γέννηση του καινούργιου με τη Λαϊκή Συμμετοχή και την Άμεση Δημοκρατία στην προοπτική της διαμόρφωσης ενός καλύτερου κόσμου.
8. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ με τη χθεσινή απόφασή του απέρριψε το πλαίσιο των πολιτικών θέσεων, τις πρακτικές και τις επιδιώξεις του Βαγγέλη Βενιζέλου και του υπέδειξε να μείνει στο ΠΑΣΟΚ, με Πρόεδρο το Γιώργο Παπανδρέου, να αγωνιστεί για την επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ, για τη νέα ενότητα και για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Και να αποδείξει, πως πράγματι πιστεύει, ότι «το δικό μας ΠΑΣΟΚ είναι το ΠΑΣΟΚ το πατριωτικό, το λαϊκό, το ριζοσπαστικό, το ΠΑΣΟΚ που πιστεύει στον αστερισμό της σοσιαλιστικής αριστεράς και πως πράγματι έχει σημασία στην αυγή του 21ου αιώνα να μιλάμε ξανά για Ουμανισμό»[11], πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να επιδείξει «περισσότερο μέτρο στην προπέτεια και λιγότερη μετριότητα»[12] στο ‘πολιτεύεσθαι’ στα πλαίσια ενός σοσιαλιστικού κινήματος. Οπότε και φυσικά δικαιούται να έχει την όποια θεμιτή φιλοδοξία, την οποία μπορεί και να ικανοποιήσει με όλα τα θεμιτά μέσα, για το καλό του Κινήματος και του ελληνικού Λαού.
9. Το κοινωνικό και το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ και ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού Λαού, εκτιμούν τις ηγετικές ικανότητες και τις καλές προθέσεις του Γιώργου Παπανδρέου, γι’ αυτό και του έδωσαν καθαρή και ενισχυμένη εντολή να κάνει όσα δεν έκανε μέχρι τώρα, αλλά και όσα ακόμα πρέπει, για να κάνει το ΠΑΣΟΚ «βήματα ανατροπής, για την οικοδόμηση ενός πολιτικού συστήματος που θα σέβεται τον πολίτη, που θα δίνει δύναμη και φωνή στον ελληνικό λαό…, για μια νέα συμφωνία…με περισσότερο φως…μακριά από μηχανισμούς και σκοτεινά παιχνίδια, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς ανούσιους συσχετισμούς…χωρίς εξουσιαστικές νοοτροπίες, συμπεριφορές και φιλοδοξίες,…αλλά για ένα ΠΑΣΟΚ που διεκδικεί την εξουσία, όχι για να μοιράσει φέουδα και αξιώματα, όπως κάνει η συντηρητική παράταξη, αλλά για …να αλλάξει την Ελλάδα»[13].
10. Η «Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό», που πήρε μέρος στις διαδικασίες και εργάστηκε για τις συγκεκριμένες πολιτικές, χαιρετίζει με ικανοποίηση την απόφαση του εκλογικού σώματος της 11ης Νοέμβρη 2007 και αισθάνεται την υποχρέωση να επισημάνει τα παρακάτω:
11. Σύντροφε Πρόεδρε, όταν το σύστημα και οι διάφοροι ντελάληδές του σε ήθελαν Γιωργάκη, Πρίγκιπα, πεντί, αμερικανάκι, αποτυχημένο και κάποιοι ‘σύντροφοί’ σου κληρονόμο σε ανέβαζαν και ανίκανο σε κατέβαζαν δεν είχαν στόχο εσένα, αλλά τον ελληνικό Λαό. Αυτόν θέλανε να παραπλανήσουν και να τον οδηγήσουν στις δικές τους επιλογές. Χτες ο Λαός μίλησε και σε ανάδειξε ηγέτη ενός μεγάλου με ιστορία και προσφορά σοσιαλιστικού κινήματος κόντρα στους ταξικούς εχθρούς του και στους υποτιθέμενους ‘φίλους’ του και παρά τις πολλές δικαιολογημένες απογοητεύσεις του από το ‘Κίνημά του’. Στον ελληνικό Λαό, λοιπόν, χρωστάς την εκλογή σου και σε κανέναν άλλο. Τον ελληνικό Λαό πρέπει να σκέφτεσαι κάθε στιγμή που θα αποφασίζεις, κι’ αυτόν να συμβουλεύεσαι. Και ασφαλώς γνωρίζεις πως όσοι πραγματικοί φίλοι και σύντροφοί σου συμμετείχαν σ‘ αυτόν τον αγώνα δεν το έκαναν για σένα προσωπικά, αλλά για το χρέος τους απέναντι στα παιδιά τους και στον τόπο τους. Κάποιοι το έκαναν για το ‘Γέρο της Δημοκρατίας’ και οι περισσότεροι το έκαναν για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Γνωρίζεις επίσης πως πολλοί το έκαναν υπολογισμένα και υστερόβουλα, για να σε ‘υποχρεώσουν’, για να τους χρωστάς κάτι. Μια θέση ας πούμε. Του Γραμματέα, του Συμβούλου, του μέλους του α ή β οργάνου, του Βουλευτή του Ευρωβουλευτή, για κάποιο αντάλλαγμα τέλος πάντων. Δεν χρωστάς σε κανένα τίποτα. Χρωστάς τα πάντα στον ελληνικό Λαό και γι’ αυτό είσαι υποχρεωμένος την εξουσία που σου έδωσε να τη διαχειριστείς για λογαριασμό του.
12. Καλές είναι οι αγαθές προθέσεις, αλλά εκείνο που μετράει για το Λαό στην πολιτική είναι η αποτελεσματικότητά της και η ικανότητα του ΠΑΣΟΚ και της αυριανής κυβέρνησής του να αποτρέπει ανεπιθύμητα και να προκαλεί επιθυμητά για τον ελληνικό Λαό, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, γεγονότα.
13. Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε μια καθαρή και ενισχυμένη εντολή από το Λαό για να επανιδρύσει το ΠΑΣΟΚ, να επανασυγκροτήσει τη Δημοκρατική Παράταξη και να παρέμβει καταλυτικά στην κοινωνία για τη συγκρότηση της Μεγάλης Κεντροαριστερής Συμμαχίας, που θα επαναφέρει τις προοδευτικές δυνάμεις στην κυβερνητική εξουσία, καταρρίπτοντας το μύθο της ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού και του τέλους των σοσιαλιστικών οραμάτων για ένα καλύτερο κόσμο.
14. Το Νέο ΠΑΣΟΚ, ως σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να τρέφει και να καλλιεργεί ψευδαισθήσεις για το μύθο της Αστικής – Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, γιατί αυτή είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του καπιταλιστικού συστήματος και τα όριά της ταυτίζονται με τα όρια του καπιταλισμού, τα οποία σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και μανιακού αμερικανισμού στενεύουν όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να μετατρέπεται σε τυραννία, σε παρακμή και σε βαρβαρότητα.
15. Το Νέο ΠΑΣΟΚ παλεύει, βέβαια, για τη διατήρηση και τη διεύρυνση των λαϊκών κατακτήσεων στα πλαίσια της Αστικής Δημοκρατίας, αλλά δεν τρέφει αυταπάτες για τις δυνατότητες και τις προθέσεις του καπιταλισμού, γι’ αυτό δημιουργεί, ταυτόχρονα, τις υποκειμενικές και τις αντικειμενικές προϋποθέσεις για την κοινωνική απελευθέρωση, δηλαδή για την υπέρβαση του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας στα πλαίσια ενός Νέου Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
16. Για να ανταποκρίνεται το Νέο ΠΑΣΟΚ στο ρόλο του υπερασπιστή της κοινωνίας απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα σήμερα και ταυτόχρονα στο ρόλο του διαμορφωτή των προϋποθέσεων για την υπέρβαση του καπιταλισμού, θα πρέπει να λειτουργεί στη βάση αξιών, αρχών, δομών και θεσμών που επιβεβαιώνουν κάθε στιγμή τη σοσιαλιστική φυσιογνωμία του, τη λαϊκή αυθεντικότητά του και την ουμανιστική προοπτική του.
17. Αναμφισβήτητα ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Αυτό όμως δεν αποτελεί άλλοθι και δεν σημαίνει πως πρέπει να τα φορτώσουμε στις επόμενες γενιές, ή να αναστείλουμε τον αγώνα ‘μέχρι να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις’, γιατί αυτές μέρα με τη μέρα γίνονται χειρότερες και καλύτερες δεν πρόκειται να δημιουργηθούν ποτέ και χωρίς όλους εμάς.
18. Γι’ αυτό το Νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να βγάλει από την εικόνα του κάθε πολιτική και κάθε πρόσωπο που παραπέμπει στη διαπλοκή και στη διαφθορά, στον παλαιοκομματισμό και στην εξουσιομανία, στην αναξιοκρατία και στον νεποτισμό, στο φραξιονισμό και στην παρεοκρατία και σε κάθε άλλο εκφυλιστικό φαινόμενο, γιατί αυτές οι πρακτικές ακυρώνουν το χαρακτήρα του και τον ιστορικό του ρόλο και το μεταβάλλουν σε κόμμα της συντήρησης και όχι σε κίνημα αλλαγής.
19. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, εκτιμάει πως το Νέο ΠΑΣΟΚ στο επικείμενο Συνέδριό του θα πρέπει να συγκεκριμενοποιήσει, με τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συμμετοχή, το όραμά του για την Ελλάδα και τον Κόσμο, να επικαιροποιήσει την ιδεολογική του ταυτότητα, να αποτυπώσει αντίστοιχα στο καταστατικό του τη μορφή, τη δομή και τις λειτουργίες της νέας οργάνωσής του και με συγκεκριμένες άμεσες, βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες πολιτικές και στόχους να αποφασίσει το πρόγραμμά του, με το οποίο θα πείσει την πλειοψηφία του ελληνικού Λαού να το κάνει δικό της και δική της πραγματικότητα.
20. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό καλεί τον Πρόεδρο του Νέου ΠΑΣΟΚ, το Γιώργο Παπανδρέου να ανοίξει άμεσα τη συζήτηση και να επιμείνει στη συγκεκριμενοποίηση όλων των μορφών, στην καταστατική κατοχύρωση και στην εφαρμογή της «Συμμετοχικής Δημοκρατίας» μέσα στο ίδιο το Νέο ΠΑΣΟΚ, προϋπόθεση αναγκαία για την εφαρμογή της σε επίπεδο κοινωνίας, πράγμα που μεταξύ των άλλων σημαίνει:
· α. πως η «Συμμετοχική Δημοκρατία», για να μην καταλήξει ένα παραπλανητικό πυροτέχνημα δημοκρατικότητας του καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στη διαδικασία εκλογής του Προέδρου του Κινήματος από το Λαό, αλλά να διαχέεται σε όλα τα κύτταρα και σε όλες τις λειτουργίες του Κινήματος σήμερα και της κοινωνίας αύριο,
· β. πως καταργεί την κλειστή γραφειοκρατική οργάνωση του Κινήματος, που παράγει επαγγελματίες πολιτικούς, απαξιώνει την πολιτική και απομακρύνει τους πολίτες από την πολιτική, πράγμα που σημαίνει πως το Νέο ΠΑΣΟΚ μετεξελίσσεται σε ένα απέραντο εργαστήρι λαϊκής συμμετοχής, όπου όλοι μπορούν και πρέπει να θητεύσουν στα όργανά του, ποτέ όμως και κανένας δεν μπορεί να θητεύσει περισσότερες από δύο συνεχόμενες θητείες στο ίδιο όργανο,
· γ. πως ανοίγοντας το Νέο ΠΑΣΟΚ τις πόρτες της οργάνωσης και των οργάνων του στην κοινωνία και στη βάση του Κινήματος, η συμμετοχή των πολιτών γίνεται ουσιαστική, γιατί μπορούν όλοι να συναποφασίζουν στη διαμόρφωση του οράματος και των επιμέρους και κατά περίπτωση πολιτικών, πράγμα που σημαίνει πως η συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων διαμορφώνει συνείδηση και συν-ευθύνη για συμμετοχή και στην εφαρμογή των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ,
· δ. πως το Νέο ΠΑΣΟΚ, μπορεί τώρα αξιοποιώντας τη μεγάλη δεξαμενή των 763 χιλιάδων μελών και φίλων που πήραν μέρος στη χθεσινή διαδικασία, να κάνει τη συμμετοχή των πολιτών, με τη Συμμετοχική Διαβούλευση, καθημερινή, σταθερή και ουσιαστική υπόθεση πολιτικού προσανατολισμού και δράσης είτε με τη μορφή τοπικών, νομαρχιακών και εθνικών δημοψηφισμάτων, για κρίσιμα θέματα, είτε με τη μορφή της αξιοποίησης της γνώσης, της εμπειρίας και της γνώμης ομάδων ειδικών, για ειδικά ζητήματα, είτε τέλος με τη μορφή της καταγραφής της γνώμης του κοινωνικού και του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ευρύτερης κοινής γνώμης, με διαδικτυακά δημοψηφίσματα, για ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος.
· ε. πως η ουσιαστικοποίηση της πολύμορφης συμμετοχής στη λήψη και στην εφαρμογή των αποφάσεων προάγει την αυτογνωσία, τον αυτοέλεγχο, την αυτοκριτική, τον αυτοσεβασμό και την αυτοβελτίωση, αλλά και τον διακριτικό, πρωτογενή ex ante έλεγχο όσων από άγνοια, ή από επιπολαιότητα, αλλά ενδεχόμενα και εσκεμμένα και κακοπροαίρετα αποκλίνουν από την επιδίωξη του κοινού στόχου, πράγμα που σημαίνει, πως μέσα στις γνήσιες συμμετοχικές διαδικασίες:
o 1. δεν εξασφαλίζεται μόνο μια γνήσια ενότητα στη σκέψη και στη δράση, δηλαδή η γνήσια συντροφικότητα, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, ο Ουμανισμός της καθημερινότητας,
o 2. δεν αριστοποιείται μόνο η αποτελεσματικότητα του Νέου ΠΑΣΟΚ, η λειτουργία του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας γενικότερα, αλλά
o 3. διαμορφώνεται ένα νέο σύστημα αξιών και ο τύπος του σύγχρονου ανθρώπου, του homo humanisticus universalis, απαλλαγμένου από τους μύθους και τα πλέγματα της εξουσιαστικής και εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής εικονικής πραγματικότητας, διαμορφώνεται η ουμανιστική πραγματικότητα και ο Οικουμενικός Ουμανιστικός Πολιτισμός.
21. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, όπως και ολόκληρος ο ελληνικός Λαός εκτιμάει, πως η ιστορία, με τη χθεσινή απόφαση του εκλογικού σώματος και με την έννοια της καθαρής, ισχυρής αλλά και της συγκεκριμένης πολιτικής εντολής, έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ και στο Γιώργο Παπανδρέου για να ανταποκριθούν στα ιστορικά τους καθήκοντα και συνεπώς δεν έχουν περιθώρια να αποτύχουν, ούτε και επειδή το ‘σύστημα’ και κάποιοι ματαιόδοξοι τους εμπόδισαν να επιτύχουν. Το ‘σύστημα’ και όσοι βολεύονται με αυτό και το υπηρετούν θα κάνουν, ότι μπορούν για να αποτύχει και πάλι το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό δεν έχει κανένας συνειδητός πολίτης, που γνωρίζει και την ιστορία αυτής της χώρας ψευδαισθήσεις. Αυτός είναι ο ρόλος του συστήματος. Για μας όμως το στοίχημα είναι να πετύχουμε. Το χρέος μας είναι να μην αποτύχουμε. Πράγμα που, φυσικά, θα συμβεί αν το ΠΑΣΟΚ παραμείνει κόμμα ισορροπιών αξιωματούχων και διαπλεκόμενων μηχανισμών, αντί να μετεξελιχθεί σε σύγχρονο, πλατύ, ανοιχτό, λαϊκό, ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό αντιιμπεριαλιστικό σοσιαλιστικό Κίνημα, στην Αριστερά του 21ου Αιώνα, στην Αριστερά του Ουμανισμού.
22. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου για ένα Νέο Ουμανισμό, δεν πιστεύει πως για την όποια εξέλιξη, θετική ή αρνητική, την ευθύνη την έχει ο ένας, ο Πρόεδρος, οι πέντε-δέκα της λεγόμενης ηγεσίας, ή ο όποιος ‘υπεύθυνος’ στο όποιοδήποτε επίπεδο. Στην κοινωνία δεν υπάρχουν ανεύθυνοι. Και τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν όσοι εκχωρούν θεμελιακά δικαιώματά τους σε επαγγελματίες πολιτικούς και δεν ασχολούνται οι ίδιοι με τα κοινά. Όσοι αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν πως πολίτης και πολιτική είναι έννοιες ταυτόσημες. Όσοι την καταπίεση του συστήματος, αντί να την αντιμετωπίσουν με αγώνα ενάντια στο σύστημα, την αντιμετωπίζουν με τη φυγή προς τα μέσα, η με την αναζήτηση ταυτότητας σε διάφορες εικονικές πραγματικότητες, που λεηλατούν το Είναι, το Εγώ και την ίδια τη ζωή τους. Γι’ αυτό καλούμε όλους σε καθολική, παλλαϊκή συμμετοχή. Το μέλλον για να είναι και δικό μας θα πρέπει να συμμετέχουμε στη διαμόρφωσή του. Διαφορετικά θα είναι το μέλλον των άλλων. Συμμετέχουμε λοιπόν Σήμερα. Όχι Αύριο, γιατί το Αύριο Μεθαύριο θα είναι Χτες. Η αποτυχία του Νέου ΠΑΣΟΚ θα είναι ευθύνη όλων μας. Η επιτυχία του θα είναι ωφέλιμη για όλους μας και γι’ αυτό είναι χρέος όλων μας προς όλους μας. Η επιτυχία του Νέου ΠΑΣΟΚ είναι πρωταρχικά χρέος της Νεολαίας, γιατί στη Νεολαία ανήκει το μέλλον, γιατί η Νεολαία είναι το μέλλον και το μέλλον δεν έρχεται με και δεν χτίζεται πάνω σε αποτυχίες.
Οι οιωνοί είναι άριστοι, αλλά ‘οι καιροί ου μενετοί’ και τα λάθη ασυγχώρητα.
_________________________________
[1] Οι δυό προηγούμενες παρεμβάσεις της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ, φιλοξενούνται στις ιστοσελίδες:monthlyreview.gr, daygap.gr, pasok polites
[2] Αυτό το κείμενο θα το βρείτε στις ιστοσελίδες: Monthlyreview.gr και ΠΑΣΟΚ-Πολίτες
[3] Το κείμενο βρίσκεται στις ιστοσελίδες:: monthlyreview.gr , daygap.gr ,ΠΑΣΟΚ-Πολίτες
[4] Η οποία φιλοξενείται στις ιστοσελίδες: monthlyreview.gr καιPASOK-Polites και αποσπάσματα της οποίας φιλοξενήθηκαν στην Εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ της 14.10.2007.
[5] Για τη φύση και το ρόλο της ‘Ηγεσίας’, βλέπε, Λάμπος Κώστας, «Ιστορικές διαστάσεις της κοινωνικής ηγεσίας», MONTHLY REVIEW, τεύχος 33, Σεπτέμβρης 2007.
[6] Παπανδρέου Γιώργος, Συνέντευξη στην Εφημερίδα ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, της 21.10.2007.
[7] Στο ίδιο
[8] Παπανδρέου Γιώργος, Συνέντευξη στην Εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ της 13-14.10.2007.
[9] Αυτή η παρέμβαση βρίσκεται στις ιστοσελίδες: monthlyreview.gr , daygap.gr ,ΠΑΣΟΚ-Πολίτες
[10] Παπανδρέου Γιώργος , συνέντευξη στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 21.10.2007.
[11] Βενιζέλος Ευάγγελος, Ομιλία στην Εθνική Συνδιάσκεψη, 02.11.2007, στην ιστοσελίδα: pasok.gr.
[12] Αριστόβουλος Μάνεσης για τον Ευάγγελο Βενιζέλο
[13] Παπανδρέου Γιώργος, Δηλώσεις για την επανεκλογή του, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην ιστοσελίδα: pasok.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου